***คำเตือนเนื้อหานี้ เป็นการสปอยทั้งหมด ***
ควรดู Anata no Ban desu ภาค 1 กับ 2 ให้จบก่อน
รับชมได้ที่ Netflix
เรื่องราวที่จะเล่าต่อไปนี้ อยู่ใน Anata no Ban desu ภาค Tobira no Mukou ตอนบาปในอดีต ฉายทางช่อง Hulu
***คำเตือนเนื้อหานี้ เป็นการสปอยทั้งหมด ***
.
.
.
.
.
.
.
.
.
[สปอย]สรุปเรื่องราวในอดีตของคุโรชิมะ ซาวะ – จุดเริ่มต้นของฆากตรจาก Anata no Ban desu ภาค Tobira no Mukou ตอนบาปในอดีต
ย้อนไปสมัยม.ต้น คุโรชิมะ ซาวะ อยู่ในครอบครัวปกติธรรมดา เธอเป็นเด็กที่ชอบเหม่อลอย จนทำให้เกิดอุบัติเหตุหลายๆ อย่าง
แต่จริงๆ แล้วทุกเรื่องนั้น เธอตั้งใจให้เกิดขึ้น หลังจากที่เธอพุ่งตัดหน้ารถบรรทุก ทำให้ต้องเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาล หมอได้สแกนสมองเพื่อตรวจเช็คร่างกาย ผลออกมาว่าปกติดี แม้ว่าคุโรชิมะ จะถามย้ำกับคุณหมอแล้วก็ตาม
เธอจึงเก็บความสงสัยนั้น และเอาภาพสแกนสมองของเธอไปถามครูสอนพิเศษ ซึ่งเรียนอยู่คณะแพทยศาสตร์
หลังจากนั้น ครูสอนพิเศษ ก็ได้นำเอาภาพสมองนั้น ไปช่วยกันวิเคราะห์กับเพื่อนๆ หมอด้วยกัน จึงได้ข้อสรุปมาว่า สมองของคุโรชิมะ ซาวะแตกต่างจากคนปกติ สมองส่วนหน้า ด้านหน้าของกลีบขมับ และขนาดของต่อมทอนซิลเล็กกว่าปกติ ซึ่งมีความเหมือนกับสมองของผู้ป่วยจิตเพทหลายๆ คน ทำให้เกิดความผิดปกติ เช่นการต่อต้านสังคม แม้จะยังไม่มีชื่อโรคอย่างเป็นทางการ แต่จะเรียกคนกลุ่มนี้ว่า Sociopathy หรือ ไซโคพาส
เมื่อคุโรชิมะ ได้ฟังดังนั้น ทุกอย่างก็ปลดล็อคตัวเธอ ทำให้ตัวเองเข้าใจการกระทำของตัวเองทั้งหมด
คุโรชิมะ บอกกับครูว่า มีบางครั้งที่อยากทำเรื่องไม่ดี ถ้าปกติแล้ว ก็ต้องรู้ว่า อะไรคือสิ่งที่ไม่ดี แต่ตัวเองคิดว่า จะทำก็ได้นิ ก็เลยคิดว่าตัวเองแปลกมาตลอด เลยทำให้อยากฆ่าตัวตายมาหลายต่อหลายครั้ง แต่ก็พลาดทุกครั้งไป
ครูเลยบอกว่า ลองปรึกษาพ่อแม่ดูมั้ย
แต่คุโรชิมะ ก็ปฏิเสธหัวชนฝา เพราะพ่อแม่ไม่เคยเข้าใจและขอร้องครู ให้ช่วยทำให้ตัวเองเป็นคนปกติ
พ่อแม่ของ คุโรชิมะ ซาวะ มักจะพร่ำสอนเสมอๆ ว่า เลี้ยงดูแบบปกติธรรมดานั่นแหละดีที่สุดแล้ว ตอนประถม เธอเคยไปเตะแมว พ่อแม่ก็บอกว่า ปกติแล้ว คนอื่นเขาไม่ทำกันนะ คิดแบบปกติหน่อยสิ
การที่คนไม่ปกติอย่างคุโรชิมะ ถูกพ่อแม่พูดแต่คำว่า ปกติ ปกติ ปกติ ทำให้รู้สึกว่า การทำแบบนั้นของพ่อแม่เป็นความรุนแรง
คุโรชิมะรู้ตัวว่าตัวไม่ปกติ จึงได้พยายามคิดหาวิธีควบคุมตัวเอง โดยหนึ่งในวิธีนั้นคือ การแก้โจทย์คณิตศาสตร์ เพราะตอนที่ทำโจทย์จะทำให้ไม่ต้องคิดฟุ้งซ่าน ยิ่งตัวเองรู้สึกดิ้นรนกับความขัดแย้งในตัวเองมากแค่ไหน ก็จะยิ่งอยากหาวิธีแก้โจทย์เลขให้มากยิ่งขึ้น
แม่ได้สังเกตเห็นถึงความแปลกนั้น จึงได้ปรึกษากับพ่อ เพื่อไปพบจิตแพทย์ แต่พ่อก็ปฎิเสธ เพราะบอกว่าเป็นเรื่องน่าอาย และเป็นการทำเพื่อลูก แถมตอนนี้ก็ยังไม่เคยทำให้ใครเดือดร้อน พ่อแม่เชื่อว่า ตอนนี้กำลังอยู่ในวัยกำลังโต เดี๋ยวก็หายเองได้
วันหนึ่ง ระหว่างทางไปโรงเรียน คุโรชิมะ เห็นอุจิยามะถูกแกล้งอยู่ จึงได้เข้าไปช่วย เพราะคิดว่านี่คือสิ่งที่คนปกติเขาทำกัน
ในคืนนั้น เธอได้เล่าเรื่องนี้ให้ครูสอนพิเศษฟัง เมื่อครูฟังก็บอกว่า ปกติก็ต้องช่วยแหละ แต่คนปกติเขาคงไม่กล้าเข้าไปช่วยหรอก นั่นทำให้คุโรชิมะสับสนอีกครั้งว่า การเป็นคนปกติคืออะไร
ระหว่างที่กำลังติวหนังสืออยู่นั้น แม่ก็บอกว่า จะออกไปรับพ่อ เพราะฝนตก คุโรชิมะจึงอยู่กับครูสอนพิเศษกันสองคน
จู่ๆ เธอเริ่มออกอาการอยากฆ่าคนอีกครั้ง และพยายามระงับอารมณ์ด้วยการแก้โจทย์เลข ครูเห็นท่าไม่ดี จึงขอตัวไปห้องน้ำ แต่คุโรชิมะเกิดสติแตก เริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้ จึงได้รีบวิ่งออกไปบ้านไปท่ามกลางพายุโหมกระหน่ำ
คุโรชิมะบังเอิญเดินไปเจอเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ยืนหลบฝนอยู่เหมือนกัน จึงได้ชวนเธอเข้าไปในกระท่อมเล็ก เพื่อให้อุ่นขึ้น
แต่เธอก็เริ่มจะระงับอาการไม่อยู่อีกครั้ง จึงได้รีบฉีกกระดาษแถวนั้นมาทำโจทย์เลข แต่เด็กคนนั้นก็ชวนมาเล่นวาดรูป จะได้เล่นกันสองคนได้ เด็กก็แย่งดินสอไป และวาดรูปช้าง พอเด็กให้คุโรชิมะ ทายว่าเป็นรูปอะไร
แต่ในใจของคุโรชิมะ เริ่มถึงจุดเดือดแล้ว พอไม่ตอบออกไป เด็กก็เลยพูดว่า “เป็นคนแปลกจังเลย”
นั่นทำให้คุโรชิมะได้ลองฆ่าเด็กเป็นครั้งแรก ด้วยสีหน้าเปี่ยมสุข
หลังจากเหตุการณ์นั้น ทำให้คุโรชิมะ กลายเป็นคนปกติได้ 2 ปี
2 ปีต่อมา คุโรชิมะกับครูสอนพิเศษไปเที่ยวทะเลด้วยกัน เธอชวนครูไปคุยที่หน้าผา และถามว่าอยากรู้มั้ยว่า วันนั้นเธอทำอะไรลงไป เธอสารภาพกับครูว่า ตัวเองเป็นคนฆ่าเด็กผู้หญิงคนนั้น แต่ครูก็รู้อยู่แล้ว และบอกว่า ที่ไม่บอกใครว่าเธอไม่อยู่บ้าน เพราะอยากจะเชื่อว่าเธอไม่ได้ทำ
เธอบอกว่าครูว่า ต้องขอบคุณครูที่ทำให้เธอสามารถอดทนเป็นคนปกติมาได้ 2 ปี แต่ว่าตอนนี้มันถึงขีดจำกัดแล้ว เพราะมันไม่สนุกเลย การมาเที่ยวทะเลก็ไม่สนุก เธอไม่เข้าใจว่าทุกคนหัวเราะกับเรื่องอะไร สิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกสนุกได้ มีแค่ตอนที่ฆ่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเท่านั้น แต่คนทั่วไปคงไม่สนุกกับเรื่องพวกนี้ใช่มั้ย ตอนที่ฆ่าแล้วเธอเลยต้องทำให้ยิ้ม จะได้รู้สึกสนุก
ครูพยายามกล่อมคุโรชิมะ ให้ไปมอบตัวกับตำรวจ แต่เธอกลับบอกว่า ถ้าฆ่าแค่คนเดียว ก็ไม่โดนโทษประหารชีวิตสิ เมื่อพูดจบเธอก็กอดครูแล้วโดดลงหน้าผาไปพร้อมกัน
เมื่อลืมตาตื่นขึ้น คุโรชิมะ อยู่ที่โรงพยาบาล เป็นอีกครั้งที่เธอทำพลาด แต่แล้วเธอก็ได้เจอกับคนที่โดนแกล้ง ที่เธอเคยช่วยไว้
เมื่อเธอถามถึงครูสอนพิเศษว่าเป็นไงบ้าง อุจิยามะก็หยิบมือถือให้ดู ในข่าวเขียนว่า “อุบัติเหตุตกหน้าผา ตาย 1 ไม่มีสติ 1” คุโรชิมะ เลยสบถออกมา อุจิยามะให้ดูมือถืออีกครั้ง และบอกว่า เพราะวันนั้นเป็นวันดวงดีของเธอ
อุจิยามะเทิดทูนคุโรชิมะมาก ตั้งแต่วันที่คุโรชิมะไปช่วยเขา แต่คุโรชิมะ กลับบอกว่า ขอโทษนะ นั่นไม่ใช่ตัวฉันหรอก ตัวจริงฉันคือแบบนี้ต่างหาก ว่าแล้วก็บีบคออุจิยามะ
แต่เขากลับบอกว่า ไม่เป็นไร ถ้าต้องตายเพราะคุโรชิมะ ก็ไม่เป็นไร
หลังจากนั้น คุโรชิมะเลยถูกใจ และบอกว่าหลังจากนี้ ถ้าเกิดอะไรขึ้น ก็ขอให้ยิ้มกับสิ่งที่เธอทำด้วย เพราะจะมีแต่เรื่องสนุกๆ เกิดขึ้น
เรื่องราวทั้งหมดนี้ เธอได้เขียนเป็นจดหมาย แอบซ่อนไว้ในหนังสือและส่งต่อให้เอโนโมโตะ โซอิจิ พร้อมบอกว่า คุณน่ะ ไม่ได้อยู่เพียงตัวคนเดียว ฉันได้ทำในสิ่งที่ฉันอยากทำแล้ว คุณเองก็เหมือนกัน จงเป็นอย่างที่อย่างเป็น จงทำในสิ่งที่อยากทำ ต่อไปเป็นตาของคุณ
เรียบเรียงจาก Anata no Ban desu ภาค Tobira no Mukou ตอนบาปในอดีต
ไม่อนุญาตให้คัดลอกไปที่ใดทั้งสิ้น